Podcast 238A: De Magische Ontmoeting Die Mijn Leven Veranderde: Het Verhaal van Mijn Indische Schoonmoeder en Haar Impact op EnergyJoy (De Podcast die eigenlijk 22 augustus 2024 gelanceerd had moeten worden.) Alles wat ik nu doe in de EnergyJoy Mastery Academy en private mentoring begon toen ik 19 jaar was met de ontmoeting van een hele bijzondere vrouw. Een vrouw die me heeft laten kennismaken met het mediumschap en de wereld van energie en spiritualiteit. Iets wat ik vanuit mijn eigen opvoeding en jeugd niet kende. En waarom deel ik dit? Omdat deze bijzondere vrouw mijn schoonmoeder is en op 19 augustus 2024 is overleden. Drie dagen geleden, terwijl ik deze podcast opneem. In de 5,5 jaar dat ik podcasts maak, heb ik nog nooit één woensdag overgeslagen. Tot nu, omdat we met de uitvaartverzorger haar begrafenis moesten regelen. Het zijn hele intense dagen en nachten geweest, waarin ma toch nog onverwacht, spontaan en snel is overleden. Je zou je afvragen: “Lisette, als medium moet je dat toch voorvoelen?” Om eerlijk te zijn, naast het feit dat ze al 89 was, nee, ik heb veel tekens en symbolen ontvangen, maar kon er geen wijs uit worden. Nu pas later valt het op z’n plek. Ik weet nog dat mijn mentor Mavis Pittilla, die vandaag, terwijl ik dit opneem op 22 augustus, precies twee jaar geleden in 2022 naar de spirituele wereld is gegaan, mij ook zei: “Lisette, we can’t predict our own future. Or that of our loved ones. That wouldn’t make sense. We need to be there for each other and help each other. That’s what it’s for.” En zo werden we afgelopen maandag toch nog volledig overvallen door het snelle overgaan van ma. Mijn lieve schoonmoeder, de moeder van mijn man en de oma van onze drie kinderen waar ze stapelgek op was. Toen ik 19 was, leerde ik mijn man kennen die 11 jaar ouder is. Zijn moeder is een klein Indisch vrouwtje, geboren in Soerabaja op Java in Indonesië. Met ma en mijn schoonvader had ik direct een hele goede klik. En we deden altijd gezellige en leuke dingen met elkaar. Vaak ging ik met pa en ma samen op stap. Ze namen me mee naar plekken waar ik nog nooit van had gehoord en wat ik zelfs super spannend vond. Ma ging bijna wekelijks naar magnetiseurs, mediums en alles en iedereen op het gebied van energiewerk en helende vermogens. Het was iets wat ik vanuit huis absoluut niet had meegekregen. Mediums, paragnosten, paranormaal beurzen, en zelfs een keer in Tiel bij Jomanda… Doodeng vond ik dat, maar het fascineerde me ook. Mijn mond viel vooral open van verbazing als we in Utrecht bij mevrouw Veerman kwamen, de dochter van de bekende paragnost dhr. Croiset. Ze was een hele krachtige magnetiseur. Haar huiskamer was omgebouwd tot een grote wachtruimte waar ik uren met pa en ma zat te wachten voor een behandeling van een paar minuten. Ik vond het magisch wat ze deed. En toen ze vertelde dat het soms lastig was bij parkeerautomaten om zo’n sterke energie te hebben, omdat alles dan op tilt slaat, had ik zoiets van: wow… dat zou ik ook willen kunnen. (En mijn advies: be careful what you wish for. Inmiddels slaan regelmatig pinautomaten op tilt als ik in de buurt ben, of klapt de kerstverlichting spontaan uit de boom.) Dus die hoge energie en frequentie, het is te trainen en ontwikkelen. Maar het werd toen neergezet als: je moet een gave hebben. Ik weet nog dat ik dacht: had ik die gave maar… Inmiddels weet ik dat het niets met een gave te maken heeft. Want in de basis zijn we allemaal hetzelfde. Het heeft te maken met een bepaalde sensitiviteit en simpelweg doorzettingsvermogen om het te leren en te oefenen en oefenen. Practice makes progress. Hoe meer je met energie en mediumschap werkt, hoe krachtiger en beter je wordt. En zo kwam ik op een gegeven moment met pa en ma bij een bekend medium in Den Haag. Hij deed een voorspelling waar ik van schrok, maar die me ook blij maakte en tegelijkertijd mijn eigen diepe innerlijk weten bevestigde. Die fascinatie en de ontmoeting met mijn Indische schoonmoeder was er niet voor niets! Toeval bestaat niet! Hij zei in 2008 dat ik hier ben om grootse dingen neer te zetten en dat ik duizenden mensen ga helpen. Het duurde nog wel tien jaar voordat het zover was, zei hij ook. Maar al voordat ik binnenkwam voelde en zag hij mijn ‘engelachtige energie’… wow… Ik was enorm onder de indruk, maar diep van binnen resoneerde het ergens ook, een soort van diep weten: ik ben hier voor iets groots. Alsof het een bevestiging was van hetgeen ik al wist op zielsniveau. Maar het was wel net het zetje aan vertrouwen wat ik nodig had van: zie je wel, ik ben niet gek! En ondanks dat ik nu weet dat voorspellingen puur een mogelijkheid zijn van de vele tijdlijnen waar je met je vrije wil uit kan kiezen, ben ik ervan overtuigd dat de ontmoeting met mijn kleine, lieve, eigenwijze, bijzondere Indische schoonmoeder zo moest zijn. Ma is de reden waarom ik nu doe wat ik doe. Dat jij nu deze podcast kan luisteren. Dankzij de liefde van pa en ma voor mij en hun zoon hebben we de mooiste tijden en avonturen met elkaar beleefd. Ma heeft als jong meisje verschrikkelijke tijden meegemaakt in Indonesië, in het Jappenkamp tijdens de oorlog. Uiteindelijk is ze gevlucht met haar moeder (haar vader had ze al op 7-jarige leeftijd verloren) naar Nederland op 14-jarige leeftijd, een maandenlange reis op een boot naar Europa met één kleine groene kist met spulletjes, die jaren in mijn praktijk heeft gestaan. Het symbool voor de diepste kracht. Zoveel respect en liefde in mijn hart en ziel voor pa en ma. Dankjewel lieve ma, we hadden nog zoveel willen doen. We hadden nog zoveel plannen. We missen je nu al intens in het aardse. Maar ik weet ook dat je eindelijk na 22 jaar alleen zijn weer bij je grote liefde pa bent. Ik hoor je nu al af en toe mijn naam roepen. En ik weet zeker dat we samen heel veel gaan doen voorbij grenzen. Dankjewel lieve ma, dat je me hebt meegenomen samen met pa al die jaren als jullie eigen dochter. Hierdoor heb ik inmiddels duizenden mensen mogen helpen, steunen en supporten. Intens dankbaar voor alles, lieve ma. Knuffel van mij.